De droom

'' Reading is not a hobby, it's a way of life ''

Al van kleins af aan droomde ik ervan om leerkracht te worden. Ik had dan ook al snel interesse in alles wat te maken had met lezen en schrijven. De interesse in rekenen daarentegen was iets minder groot.

Mijn papa had voor mij een slaapkamer ontworpen en gemaakt met heel veel kasten die al snel gevuld werden met vele voorleesboeken. Voor het slapen gaan lag ik verstopt tussen een stapel knuffels te luisteren naar een verhaal voorgelezen door mijn mama. Ik kon niet wachten om zelf te kunnen lezen.

Er ging dan ook letterlijk een wereld voor mij open toen ik voor het eerst de plaatselijke bibliotheek bezocht. Het dorpje Philippine is maar klein, maar de bibliotheek leek voor mij een plek waar ik eindeloos kon verdwalen tussen de boeken.

Ik verslond het ene boek na het andere, waardoor ik wekelijks de bibliotheek een bezoek bracht.

Naast het spelen van juf, speelde ik ook al snel 'bibliotheekje'. Met een wonderpen die groen of rood oplichtte scande ik de boeken in, die mijn knuffels wilden uitlenen.

Vele jaren later kwam mijn eerste droom uit. Ik behaalde mijn diploma voor leerkracht lager. 

In de klas las ik elke dag voor uit één van mijn lievelingsboeken en ondertussen probeerde ik thuis zoveel mogelijk tijd vrij te maken om zelf te blijven lezen.

Na mijn verhuis naar België was het praktisch niet meer haalbaar om voor de klas te staan. Ik wist niet goed welke job ik wilde doen. Tot het lot op een dag besloot om mij een vacature te laten lezen met betrekking tot een functie bij een uitgever. 

Ik kon niet anders dan solliciteren. En voor ik het wist maakte ik deel uit van de wereld van de uitgevers. Ondertussen stonden de leesboeken, die ik in de jaren had aangekocht om voor te lezen, maar in de kast. En ook de hoeveelheid leesboeken werd alleen maar groter.

Als het aan mij had gelegen had ik gewoon nog meer kasten gekocht, maar mijn man dacht hier anders over. Maar wat moest ik dan met al die boeken doen? Ze hadden soms een aardige cent gekost en waren nog veel te mooi om zomaar weg te gooien.

Hierop ontstond het idee om mijn boeken te gaan verkopen.

De eerste jaren probeerde ik mijn boeken te verkopen op de rommelmarkt, maar al snel merkte ik dat dit niet de meest geschikte plaats was. Via via ontdekte ik de boekenmarkt van Aarschot. En al snel kon je mij ook langs de Pater Raskinkade terugvinden met mijn eigen collectie boeken.

Ik merkte dat ik telkens uitkeek naar de boekenmarkt. Het gevoel om met gelijkgestemden te praten over boeken en ondertussen een zakcentje te verdienen leek me op het lijf geschreven.

Hier ontstond dan ook de droom om ooit een eigen boekenwinkeltje te beginnen.

Helaas kwam ik telkens niet verder dan dromen. Een combinatie van schrik om te beginnen en wellicht te falen zorgden ervoor dat ik telkens zei 'volgend jaar doe ik mijn winkeltje open'.

Tot het begin van dit jaar. Na een paar moeilijke maanden op privévlak besefte ik dat ik er één niet jonger op word en twee dat elke dag de laatste kan zijn. 

Met hulp en steun van zowel buitenaf als van mijn vrienden en familie opende op 1 april 2025 de deuren van 'Soet en Boek'.

Ondertussen zijn we al een aantal maanden verder en geniet ik volop van de momenten waarop mijn winkeltje open is. Het is klein en ik ben nog lerende, maar wat een plezier om mensen te zien genieten en tevreden (met of zonder boek) weg te zien gaan.

Ik hoop dat mijn droom nog lang mag duren en dat jullie er ook deel van willen (blijven) uitmaken!

In elk geval alvast bedankt voor jullie steun en positieve woorden.

Liefs,

Daphne